Over de overdracht van informatie wordt door weinig mensen echt nagedacht. Het gaat meestal vanzelf: je leest automatisch reclameboodschappen, belangrijke berichten en etiketten van producten in de supermarkt zonder er bij na te denken hoe dit nu eigenlijk in zijn werk gaat. Het verspreiden van informatie is echter een ingewikkelde aangelegenheid, waar veel bedrijven bakken met geld in steken. Communicatie met de klant is namelijk erg belangrijk als je als bedrijf een goede omzet wilt maken. En goede communicatie met de klant betekent eigenlijk het effectief overbrengen van informatie. Bijvoorbeeld informatie over aanbiedingen, wat er in het assortiment zit en waar je het bedrijf kunt vinden. Zonder deze informatie heeft een potentiële klant geen idee waar naar toe te gaan voor een bepaalde aankoop. En als de klant eenmaal in de winkel is, is het een hele uitdaging om de afzonderlijke producten goed te verkopen. Het moet er aantrekkelijk uit zien, maar er moet ook duidelijk op vermeld staan wat precies de inhoud van de verpakking is. Etiketten zijn dus erg belangrijk als je producten wilt verkopen. Etiketten zijn echter lastige dingen, omdat ze voor een groot deel uitmaken hoe het product er uit ziet en ze dus het ‘lokkertje’ voor de klant zijn. Tegelijkertijd vervullen ze echter een informatieve functie en moeten ze aan heel wat eisen voldoen. Op voedingsmiddelen moet bijvoorbeeld bepaalde informatie over de ingrediënten vermeld staan. Dit maakt het maken van etiketten een lastige opgave. Veel bedrijven steken dan ook een aanzienlijk deel van het marketingbudget in het ontwerpen van verpakkingen. De verpakking moet opvallen tussen andere producten, maar er ook aantrekkelijk uitzien en voldoende informatie geven. En in de eerste plaats moet het duidelijk worden wat er in de verpakking te vinden is.
Etiketten in verschillende soorten en maten
Etiketten zijn te vinden in heel wat verschillende varianten. Als je aan een etiket denkt, heb je waarschijnlijk de sticker op je pot met pindakaas of een fles frisdrank in gedachten. Vaak worden op één product zelfs meerdere etiketten geplakt. Een pot pindakaas bevat bijvoorbeeld drie etiketten: een op de dop en twee op de pot zelf. Op het etiket op de dop wordt het logo van de maker getoond, net als op een van de etiketten op de pot. Het andere etiket geeft informatie over de precieze inhoud, wat je allemaal kunt doen met pindakaas, hoe lekker het wel niet is en wat er voor ingrediënten in zitten. Het is tegenwoordig bijvoorbeeld verplicht om alle toegevoegde middelen op het etiket weer te geven, waaronder E-nummers. Kleurstoffen, conserveringsmiddelen en bindingsmiddelen moeten allemaal worden vermeld. Daarnaast wordt op etiketten allergie-informatie weergegeven. Dit is informatie voor mensen met een van de meest voorkomende allergieën, bijvoorbeeld voor pinda’s, noten, gluten en koemelk. Zelfs als een product is verwerkt in een fabriek waar ook een van deze middelen verwerkt wordt, moet dit op het etiket staan. Etiketten hebben dus in de eerste plaats een informerende functie. De klant die het product koopt moet op de hoogte gesteld worden van de precieze inhoud van de verpakking en de mogelijke gevaren, maar ook mogelijkheden van het product. Een bedrijf hecht echter de meeste waarde aan de andere functie van etiketten: het trekken van de aandacht van de consument. Op een pot met bessenjam wordt bijvoorbeeld een afbeelding getoond van heerlijk rijpe, glimmende bessen waar het water je van in de mond loopt. Dit zorgt ervoor dat je als potentiële klant zin krijgt in een lekker broodje met bessenjam, waardoor je het product koopt. Vooral in de voedselbranche wordt van deze functie van etiketten en verpakkingen veel gebruik en misbruik gemaakt. Verpakkingen kunnen namelijk informeren, maar ook misleiden. De inhoud van de verpakking is namelijk bijna in alle gevallen een stuk minder mooi en aantrekkelijk dan de afbeelding op het etiket. In een pot met bessenjam vind je namelijk helemaal geen mooie, glimmende verse bessen, maar een soort van fijngestampte smurrie die ergens in de verte naar bessen smaakt en voor de rest alleen uit suiker bestaat.
Het laten maken van een etiket
Ondanks de mogelijkheid tot misleiden waarmee veel bedrijven misbruik van etiketten maken, zijn etiketten erg nuttige en effectieve manieren om duidelijk te maken wat er in een verpakking zit. In supermarkten worden honderden verschillende glazen potten met voedsel verkocht en het zou lastig boodschappen doen worden als je geen idee hebt wat er eigenlijk in zit. De voornaamste functie van etiketten blijft het informeren van de klant over de inhoud van de verpakking, waardoor het een belangrijk product is. Er zijn erg veel verschillende soorten etiketten, waar je uit kunt kiezen als je graag duidelijk wilt maken wat er in de verpakking van een product zit. De meest standaard variant is het plaketiket, dat op een pot geplakt wordt. Maar er zijn ook etiketten in andere vormen. Zo kun je op een net met mandarijnen geen sticker plakken, dus wordt hier een ander soort etiket voor gebruikt. Een etiket wordt op of aan een product bevestigd en heeft niet bij ieder product dezelfde functie. Een net mandarijnen verkoopt zichzelf wel: daarom wordt er aan het net alleen een klein etiket bevestigd met informatie over de herkomst van het product. Als je meer informatie wilt over etiketten of je hebt interesse in het laten maken van een etiket voor een bepaald product, kun je het beste eens op www.altrif.nl kijken. Altrif Label verkoopt etiketten in alle soorten en maten die je maar kunt bedenken.
